Sosyal Medyalarda Paylaş
Emekli olduktan sonra buna hazırlıklı olun!..
Çünkü hayatta, herkesin er ya da geç girdiği aşamalı bir silinme süreci başlar.
Ve bil ki bu süreç, başkalarının elinde değil — tamamen senin kabullenişinle ilgilidir.
—
65 yaşına geldiğinde, iş hayatı seni silmeye başlar.
İster çalışan ol, ister müdür …
Bir zamanlar seni heyecanlandıran o sabahlar, artık yorgunlukla başlar.
Yıllarca “vazgeçilmez” sandığın koltuk, bir gün sensiz de doluverir.
Ve o gün anlarsın ki, hiçbir makam kalıcı değildir.
Ne unvanın, ne kartvizitin, ne de o çok övündüğün başarıların…
Hepsi unutulur gider.
O yüzden egonu bırak. Çünkü o seni taşımıyor, sen onu taşıyorsun.
Ve o yükle ömrünün son demlerine huzurla varmak çok zordur.
—
Ve emekli olduğunda Yüzünü unutanlar artar, seni arayanlar azalır.
Bir zamanlar birlikte güldüğün insanlar, başka hikâyelerdedir artık.
Yeni nesil seni tanımaz.
“Eskiden müdürdüm, yöneticiydim, o zamanlar benim adım geçerdi” dersin belki,
ama kimse ilgilenmez.
Çünkü zamanın kendisi yenileri yüceltir, eskileri ise zarifçe unutturur.
Bunu kabullenmek, acı değil — olgunluğun ta kendisidir.
—
Emekli olduğunda artık gürültü yoktur, hırs yoktur, beklenti yoktur.
Sadece kabulleniş vardır.
Bir ömrün toplamını düşünürsün ve anlarsın:
Hayat, aslında kazanmakla değil, bırakabilmekle tamamlanıyor.
—
Ve işte o an,
silinmek değil,
tam anlamıyla BIRAKTIĞIN İZLERLE ANILMAK VE HATIRLANMAK başlıyor.
Sosyal Medyalarda Paylaş
