Sosyal Medyalarda Paylaş

Ulusal bağımsızlık savaşımızın bütün yükünü, riskini omuzlarına alan, askeri ve politik dehamıza yeterince sahip çıkıyor muyuz acaba?

Son yıllarda Atatürk düşmanlarının uluslararası düzeyde faaliyetlerini yoğunlaştırmaları, içerde de kendilerine yardakçı bulmaları, laiklik aleyhtarı güçlerin birleşmeleri bile Ulu Önder’e olan sevgiyi azaltmamıştır.

O’nun fikirlerine ve bıraktıklarına sahip çıkmadıkça, şekil Atatürkçülüğünü tören Atatürkçülüğünü bir tarafa bırakmadıkça çağdaş uygarlık düzeyine çıkamayacağımız açıktır.

Atatürk Türk ulusu için bayraklaşmış meşale olmuş ulusal bir kahramanken O’nu gözden düşürmeye çalışanlar, sözde Atatürkçülerdir.  Atatürkçü görünüp Atatürk düşmanlığına soyunmak son yıllarda olağan davranışlar haline getirilmişken, ordumuzda da Atatürk düşmanlarının örgütlenmeye çalışması, içine düştüğümüz durumun önemini bir kez daha gözler önüne seriyor.

Çağımıza damgasını vurmuş kimi liderler ve öğretileri bugün değer kaybeder, gözden düşerken, bunca saldırıya rağmen O’nun ve öğretilerinin yaşamaya devam etmesi hiç şüphesiz yaptıklarının ve düşündüklerinin doğruluğundan, gerçekliğinden ve çağdaşlığından kaynaklanmaktadır.

Dinsel temellere dayalı bir saltanatı yıkarak ulusal bağımsızlık ve egemenliğe dayanan çağdaş demokratik ve laik bir devlet kurduğundandır ki, onca düşmana rağmen Atatürk ilkeleri varlığını sürdürmeyi başarmıştır ve başaracaktır.

Halkı arkasına alamayan hiçbir gücün varlığını sürdüremeyeceği gerçeği Türk devriminin çağdaş uygarlık düzeyine ulaşmadaki kararlılığının bir göstergesi olarak bütün dünyaya özellikle üçüncü dünya ülkelerine ışık olmaya devam edecektir.

Genç kuşaklar okullarda, Atatürk düşmanı olarak yetiştiriliyorsa ve bazı okullarda bu durum körükleniyorsa gerçek Atatürkçülere büyük görevler ve sorumluluklar yükleniyor.

Ulusumuzun bin yılda bir yetiştirdiği askerliğinden ziyade devlet adamlığı ön plana çıkan Atatürk’ün oy kaygısı gütmeyen politikacılık anlayışı günümüz politikacılarına örnek olmalıdır. Gündelik ve kişisel çıkar kaygısıyla hareket eden günümüz devlet adamlarıyla geleceğe yönelik hiçbir çalışma yapılamayacağının bilinmesi gerekmektedir.

Bu nedenle Atatürk sevgisi ve ATATÜRKÇÜLÜK bir meşale gibi elden ele dolaştırılmalı, olimpiyat ateşi gibi sürekli yakılmalıdır.

Kara bir güne uyandık.

Ülkeyi kaosa sürüklüyorlar.

Tarihsel kırılma.

Danıştay’ın 367 türban kararı

Bu karara oranla hukuki ve makul sayılabilir.

Bu kararın orta uzun vadede hukukun keyiflenmesi ve rövanş duygusu için inanılmaz bir gerekçe olduğu görülecek 35 yıl önceki diplomayı iptal edenler üniversite ve hukuku “ tatile” çıkardılar.

AKP ve MHP için elbette bu karar iki dönem daha başkanlık ve iktidar kararı olabilir.

Ancak bu karar Türkiye için on yıl sonra okunduğunda mahcubiyet, utanma ve incinmeye yol açacaktır. Herkes o gün şartlar öyleydi diyecek, saçma olduğunu biliyorduk ama yapacak bir şey yoktu diyecek.

Türk siyasetinin tarihine “diploma skandalı” olarak geçecek bu karar Türkiye için hukuk ve aklın aldığı büyük yaradır. Yara mutlaka bir gün kanar. Bu karar akıl ve vicdanlarda kanamaya yol açacaktır.

Diploma olayında, yetki İşletme Fakültesi Yönetim Kurulunda olmasına rağmen, İstanbul Üniversitesi Yönetim Kurulu neden devreye sokuldu çok düşündürücüdür. Kaldı ki, bu iptal kararı üzerine bugün Türkiye’nin sayılı Üniversitelerinde öğretim üyeliği yapan bazı profesörler lise mezunu durumuna indirilmiş oluyor. Bu profesörlerin ders verdiği öğrencilerin durumu da nasıl değerlendirilir bilinmez yolda kalıyor.

İmamoğlu’nun diplomasının iptalinin hukuksuz olduğunu bilinse de sorunlar yine de hukuk yoluyla çözüleceği umudumuz tamdır.

Peki Cumhuriyet Halk Partisi ne yapmalı.?

CHP, mevcut toplumsal ve siyasal yapıda demokratik seçimler için gerekli şartlar olmadığı gerekçesi ile seçimleri boykot eder mi?

Bu yolu asla düşünmemeli.

YSK,

Yargı,

Bürokrasi ve diğerleri olmak üzere tüm süreçler devlet kurumlarından çok AKP kurumları  olarak işliyor olsa bile ..

Zira CHP, ilkeleriyle birlikte hukukun üstünlüğüne inanan ve devletçi yapısıyla halkına hizmet etmeyi amaçlayan devlet kuran bir partidir ve görevi çok ağırdır.

Üniversiteler artık, güçlü olanlara biat eden kurumlar oldu. Siyasetin kontrol ettiği üniversite gerçeğini yaşıyoruz.

İstanbul Üniversitesi Yönetim Kurulu, talimatla aldığı belli olan kararıyla, Üniversitenin mensup ve mezunlarının onur duyduğu muhteşem geçmişine kara bir leke sürmüştür.

Abdülvahap ULUDÜZ

Sosyal Medyalarda Paylaş