Çoğu sivil 55-60 milyon insanın can kıyımıyla sonuçlanan ikinci paylaşım savaşının ardından Fransa’nın başkenti Paris’te toplanan Birleşmiş Milletler Genel Kurulunda Eleanor Roosevelt tarafından okunan İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi’nin 1.Maddesi;

“Bütün insanlar özgür, onur ve hakları yönünden eşit doğarlar. Akıl ve vicdana sahiptirler ve birbirlerine karşı kardeşçe davranmalıdırlar.” Derken…

Son maddesi; ”Bu bildirgenin hiçbir unsuru, içinde açıklanan hak ve özgürlüklerin bir devlet, bir topluluk ya da bireyce ortadan kaldırılmasını amaçlayan bir etkinlik ya da girişime hak verir biçimde yorumlanamaz.” Diyerek (hak ihlalcilerini) açıkça uyarır.

BM İnsan Hakları Komisyonu tarafından hazırlanan ve 10 Aralık 1948 tarihinde, BM Genel Kurulunda kabul ve ilan edilen İnsan Hakları Evrensel Bildirgesinin  77. Yıldönümü, yurtta ve tüm dünyada 10-17 Aralık tarihleri arasında İnsan Hakları Haftası olarak kutlanmaktadır.

Evrensel bildirge, 1215 yılında İngiltere’de Kralın yetkilerini sınırlandıran Magna Carta’nın ardından insan hakları tarihinde bir dönüm noktası niteliğinde bir belgedir. Dünyanın her bölgesinden farklı hukuki ve kültürel geçmişlere sahip temsilciler tarafından kaleme alınan ve 30 maddeden oluşan bildirge, tüm halklar ve tüm uluslar için ortak bir başarı standardı olarak ilan edilmiş ve ilk kez evrense bağlamda korunması gereken temel insan haklarını ortaya koymuştur.

500’den fazla dile çevrilen İnsan Hakları Evrensel Bildirgesinin, bugün küresel ve bölgesel düzeylerde kalıcı olarak uygulanan (hepsi de önsözlerinde evrensel bildirgeye atıfta bulunan) yetmişten fazla insan hakları anlaşmasının kabulüne ilham verdiği kabul edilmektedir.

İnsanlık ailesinin tüm üyelerinin doğuştan gelen onurunun ve eşit devredilmez haklarının tanınması, dünyada özgürlük, adalet ve barışın temelidir.

İnsan haklarını göz ardı etmenin ve hor görmenin, insanlığın vicdanında infial uyandıran barbarca eylemlere yol açtığını ve insanların korku ve yoksunluktan kurtulması, konuşma ve inanma özgürlüğüne sahip olacağı bir dünyanın ortaya çıkmasının sıradan insanların en yüksek özlemi olarak ilan edilmiş bulunduğunu… İnsanın zorbalık ve baskıya karşı son çare olarak başkaldırmak zorunda kalmaması için, insan haklarının, hukukun egemenliğiyle korunmasının önemli olduğunu.

Hiç kuşkusuz “Kıpırtıların rüzgara dönüşmesi çokta imkansız değil” Birleşmiş Milletler halklarının, Birleşmiş Milletler Kuruluş Belgesinde, temel insan haklarına, kişinin onuruna ve değerlerine, erkekler ile kadınların hak eşitliğine olan inançlarını teyit ettiklerini ve daha geniş özgürlük içinde toplumsal gelişme ve daha iyi bir yaşam düzeyini sağlamaya kararlı olduklarını… üye devletlerin, Birleşmiş Milletlerle işbirliği içinde, insan haklarının ve temel özgürlüklerin evrensel olarak saygı görmesi ve gözetilmesini sağlamayı taahhüt ettiklerini… Bu hak ve özgürlüklerde ortak bir anlayışa sahip olmanın, bu taahhüdün tam olarak gerçekleşmesi için büyük önem taşıdığını göz önüne alarak;

Genel Kurul, bütün halklar ve uluslar için bir ortak başarı ölçüsü olarak bu İnsan Hakları Evrensel Bildirgesini ilan eder.

Öyle ki;

Her birey ve toplumun her organı bu Bildirgeyi daima göz önünde bulundurarak, bu hak ve özgürlüklere saygının yerleşmesini amaçlayan eğitim ve öğretim yoluyla; ve hem üye Devletlerin halklarında hem de egemenlikleri altındaki halklarda bu hak ve özgürlüklerin evrensel ve etkin olarak tanınmasını ve gözetilmesini amaçlayan ulusal ve uluslararası tedrici önlemler alınmasına çaba gösterilmesi hususunun takibi, özellikle insan hakları aktivistlerine ötelenemez bir ödev olarak tebliğ edilmektedir.

Sevgiyle, dostlukla.