Uluslararası İşçi Filmleri Festivali 20. Yılında Trabzon’da Başladı

Sosyal Medyalarda Paylaş

Haber: Süleyman Hacıbektaşoğlu

( Trabzon) Uluslararası İşçi Filmleri Festivali (İFF), 20. yılında Trabzon’da emek, dayanışma ve sinemayı bir araya getirdi. Türkiye’nin dört bir yanından ve dünyanın farklı ülkelerinden filmlerin izleyiciyle buluştuğu festival, her yıl olduğu gibi bu yıl da “biletsiz, yarışmasız, sponsorsuz” ilkesiyle perdelerini halka açtı.

Festivalin açılışında, emeğin görünmeyen yüzünü görünür kılan filmlerle; işçilerin, göçmenlerin, kadınların, gençlerin ve direnenlerin hikâyelerine kulak verileceği vurgulandı. Gönüllülük ve kolektif emekle hayata geçirilen festivalin, 20 yıldır emek mücadelesinin sesi olduğu ifade edildi.

Açılışta; Trabzon Halkevi, Trabzon Sinema Derneği SİNE-ZON, KESK Trabzon Şubeler Platformu, Yeni Kuşak Köy Enstitüleri Derneği Beşikdüzü Şubesi ve Trabzon Sanatevi’ne teşekkür edilirken; festivale verdikleri destek nedeniyle Ortahisar Belediye Başkanı Ahmet Kaya ve Ortahisar Belediyesi’ne de özel olarak teşekkür edildi.

Festival kapsamında düzenleyici kurum temsilcileri sahneye davet edilerek kısa selamlama konuşmaları yaptı. Ardından Furkan Karabacak ve Kemal’in sahne aldığı müzik dinletisiyle açılış programı tamamlandı.

Kısa bir aranın ardından, Trabzon Halkevi prodüksiyonu ve Trabzon Halk Tiyatrosu katkılarıyla, İbrahim Şahin’in yönetmenliğini yaptığı “Maden” adlı kısa film izleyiciyle buluştu. Film gösteriminin ardından yönetmen İbrahim Şahin, doğa ve yaşam alanlarının talanına karşı sinema yoluyla yükselttikleri itirazı izleyicilerle paylaştı.

Festival programı hafta sonu boyunca devam edecek. Cumartesi günü 13.00’ten itibaren üç seansta beş film gösterilecek, saat 16.45’te ise “Sen Ben Lenin” filminin yönetmeni Tufan Taştan izleyicilerle söyleşide buluşacak. Pazar günü yine 13.00’te başlayacak programda üç seansta yedi film gösterilecek; saat 16.45’te şair Şeref Bilsel’in katılacağı söyleşiyle Trabzon’daki festival kapanışı yapılacak.

20. Uluslararası İşçi Filmleri Festivali, açılış gecesinde gala filmi “Rosinante” ile izleyicileri beyaz perdeyle buluşturdu.

Halkevleri adına açılış konuşmasını yapan Ayça Balcıoğlu, konuşmasında ;

Hepiniz İşçi Filmleri Festivali’ne hoş geldiniz.
Bugün burada yalnızca filmler izlemek için değil; mücadeleyi, dayanışmayı ve özgürlüğü birlikte yeniden kurmak için toplandık. Çünkü biliyoruz ki sinema, yalnızca bir sanat değil; baskıya karşı direnişin, sessiz bırakılmak istenenlerin sesinin, görünmez kılınanların görünürlüğünün en güçlü araçlarından biridir.
Bu festival, bizlere bir gerçeği hatırlatıyor: İşçilerin özgürlüğü, gençliğin özgürlüğünden; gençliğin özgürlüğü, işçi sınıfının mücadelesinden ayrı düşünülemez.
Fabrikada sömürü arttığında, kampüste özgürlük azalır. İşçinin hakkı gasp edildiğinde, bilimin ışığı kısılır. Gençlik kendini özgür hissediyorsa, bu bir yerde bir işçinin alın teriyle, örgütlülüğüyle, direnişiyle mümkündür.
Biz üniversiteliler, yalnızca kendi geleceğimiz için değil; bu geleceği mümkün kılan işçi sınıfının onuru için de mücadele ediyoruz. Çünkü bir toplumda işçi hakları zayıflatıldığında, o toplumun gençliği de özgür düşünemez, özgür üretemez, özgür yaşayamaz.
Bugün izleyeceğimiz filmler, yalnızca hikâye anlatmıyor.
Bize sorular soruyor:
“Kim çalışıyor? Kim üretiyor? Kim yok sayılıyor? Kim direniyor?”
Ve en önemlisi:
“Biz bu hikâyenin neresindeyiz?”
Bu festival, devrimci gençliğin bilgisi ile işçi sınıfının emeğini aynı masada buluşturan bir çağrıdır.
Birbirinden kopartılmak istenen bu iki büyük gücün yan yana gelmesi için bir fırsattır.
Unutmayalım:
Özgür bir üniversite, hakları güvence altındaki işçilerle mümkündür.
Güçlü bir işçi sınıfı ise özgür düşünebilen bir gençlikten güç alır.
Bugün açılışını yaptığımız festival, bu bağın sinemadaki yansımasıdır.
Bu filmler bize yalnızca gerçeği göstermekle kalmayacak; cesaret verecek, öfkelendirecek, umutlandıracak ve belki de en önemlisi, bizi birbirimize biraz daha çok yaklaştıracak.
Bu salondan yalnızca birer izleyici olarak değil,
birer tanık,
birer sorumlu,
ve gerekirse birer mücadele arkadaşı olarak çıkacağımıza inanıyorum.
İşçilerin hikâyesi bizim hikâyemizdir.
Bu festival de bu hikâyeyi büyütme çağrısıdır.
Hepinize iyi festivaller diliyorum.
Yaşasın işçi sınıfının onuru !
Yaşasın özgür üniversite !
Yaşasın örgütlü mücadele !